Sloboda na dah, izložba slika manjih formate autorke Ivane Živić biće otvorena u beogradskoj galeriji “Lucida”. Izložba će biti otvorena u sredu, 4. novembra, u 18 časova, a samim nazivom korespondira sa aktuelnom globalnom situacijom. Čak i u najbanalnijem smislu, aktuelno normiranje pravila i zabrana, privilegija slobodnog disanja, dominantna zbunjenost i nepoverenje u prikazano, predstavljeno… determinišu istinu i pravo na nju. Zamena pojmova i njihovog značenja, manipulisanje i transponovanje fizičke u socijalnu distancu, potkrepljuje ustaljeno skretanje pažnje na otuđenost i izopštenost iz društva, kao tekući problem, njenu vulnerabilnost.
Voda kao oružje i štit
“Jedna figura žene, obučene, u ambijentu u kom to nije prirodno, kroz odeću prihvata težinu svog bremena, bez fizičkog ogoljavanja, bez politizovanja feminističkog, ona je junakinja svoje priče. Voda je metafora neprekidnog ličnog aktivizma, životnog i umetničkog. Voda je i metafora različitih osećajnosti i njeno oružje i štit u sopstvenoj borbi. Neprijatelj može biti samoća, ali to je privid, zbog svog ambivalentnog karaktera, teška je, ali često neophodna za samospoznaju, samonadgradnju. U sadašnjici je često prisutno, latentno ili eksplicitno podmetanje kulta samoće-samodovoljnosti, kroz samopomoći, jačanje samopouzdanja, pozitivne misle i ultimativni optimizam, ekskluzivne kategorije koje samu samoću čine podnošljivom ili apsurdnom.
Žena i voda u simbiozi
Talenat i veština kroz prepoznatljiv jezik realističnog prikaza, u kontinuitetu brane tehniku ulja na platnu i garantuju njen opstanak u eri tehnološkog ambijenta i nepopularnosti etabliranog slikarskog izraza. Latentno uvlačenje kultnih prikaza muzejskih enterijera u polje slike, u funkciji kulisa samog narativa, promoviše instituciju muzeja i njegovu neophodnost poistovećujući ga sa religijskom konceptom održanja sakralnih toponima, koje je uvek bezuslovno, potpuno i posvećeno. Ipak, univerzalna religioznost, umetnost ili filozofija se rađaju i žive i opstaju van institucija. Životnost vode i žene u simbiozi, višestruko objašnjavaju različite karaktere ženskog principa, njenu polnu i rodnu ulogu, njenu religioznu ili filozofsku mistiku, nju kao neiscrpnu temu umetničke inspiracije, njeno pravo da kroz sve pojave i pojavnosti, ne odlaže pravo na slobodu,i da estetska dimenzija bude uvek poezija koja postaje aktivistički čin individualnog” – o izložbi piše Mira Vujović, istoričar umetnosti.
Ivana Živić, rođena u Sarajevu 1979, je slikarka koja živi i radi u Beogradu. Diplomirala je slikarstvo 2004. godine na Fakultetu Likovne Umetnosti u Beogradu, odsek za slikarstvo, gde je i magistrirala dve godine kasnije. Od 2006. je stalna članica Udruženja Likovnih Umetnika Srbije (ULUS), od kada je prisutna na 22 samostalne i preko 50 grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu.
Radno vreme galerije “Lucida” (Čika Ljubina 11) je od ponedeljka do petka od 12 do 18 časova, a subotom od 9 do 13 sati. Dobro došli!
Foto: press
You must be logged in to post a comment.